Onder de bezieling van student-priester Felix Mommen zouden in 1916 enkele studenten een eigen voetbalclubje opgericht hebben.  Velen van hen waren wel al aangesloten bij andere clubs, maar de lucht was hen daar blijkbaar niet vrij genoeg. Zo richtten zij hun eigen club op en zo is de ” Vrijheid” ontstaan. In de ” stukken ” vonden zij hun plein.
Nog voor 1922 verhuisden ze naar wat nu nog altijd de ” Congo ” heet en speelden ze op een eigen terrein.
 
Tien jaar later, in 1932, had Vrijheid Zolder zijn profiel gekregen. De club speelde in de Vlaamse Bond met als voorzitter de legendarische Pieter Vanoppen. Onder zijn voorzittersschap zou de Vrijheid in 1934 aansluiten bij de K.B.V.B. Taaie Pieter zou overigens voorzitter blijven tot in 1966, het jaar van zijn overlijden.
 
Voor de 2e Wereldoorlog is de Vrijheid er nooit in geslaagd om kampioen te worden. Er werd wel goed gevoetbald maar aan de meet kwam de ploeg altijd net iets te kort. Dan kwamen de zware oorlogsjaren. Een droevige tijd voor iedereen en ook dus voor de Vrijheid. Het was zoeken en wurgen om de club overeind te houden en om elke zondag weer elf spelers te vinden. Vele jongens waren immers onder de wapens geroepen, werden krijgsgevangen of naar werkkampen gestuurd. Toch overleefde de Vrijheid deze moeilijke periode.
 
In 1950 speelde de Vrijheid dan voor het eerst in zijn bestaan kampioen. Het jaar dat volgde was minder gunstig, want de club zakte weer. In 1953 werd de Vrijheid weer kampioen en steeg voor de 2e keer naar 2e provinciale. Na enkele jaren in 2e zakte de club in 1957 weer naar 3e provinciale. Er volgde dan een lange periode van goede en slechte seizoenen. In 1966 werd gestart met een 1e jeugdploeg nl. een miniemenploeg. Dit was het begin van het jeugdbeleid van Vrijheid Zolder.  In 1971 promoveerde de Club eindelijk weer naar 2e provinciale.  Tot die tijd speelde de club op de terreinen aan de Klokstraat.  Wegens omstandigheden verhuisde de club dat jaar naar de nieuwe terreinen aan de Sint-Annastraat.
 
Het jaar 1973 was dan weer een rampjaar voor de club. We zakten terug naar 3e provinciale. Bovendien werden we ook nog het slachtoffer van een nieuwe reeksindeling en tuimelden zo meteen 2 klassen lager, naar 4e provinciale. Daar bleven we echter niet lang. Na het seizoen 1974 – 1975 werden we weer kampioen in 4e. De club had toen de smaak te pakken, want ook het volgende seizoen speelden we kampioen en werden bovendien algemeen kampioen van 3e provinciale.
 
De volgende jaren gingen enigszins ongemerkt voorbij. In 1979 werd er zelfs een damesploeg opgericht. Tijdens het jaarlijkse knapentornooi op de Vrijheid zou er een wedstrijd gespeeld worden tegen Herk Sport dat toen in 1e nationale speelde.  Onze ploeg bestond uit supporteressen en wederhelften van de spelers en er werden niet minder dan 3 trainers aangesteld om onze speelsters zo goed mogelijk voor te bereiden. Het mocht echter niet baten, de wedstrijd werd met 1 – 9 verloren. Na het tornooi werd nog enkele jaren verder gespeeld op zondagvoormiddag met afwisselende resultaten. Onze damesploeg verdween stilaan wegens gebrek aan speelsters.